Biraz öteden geleceksin yine,
Mavi boyalı evin yanından geçeceksin...
Az ilerde beni göreceksin,
Gözlerin takılacak belki ama,
Yine görmezden geleceksin...
Siyah çantan yine elinde olacak;
Sen hep asi,sen hep hoyrat olacaksın.
Gözlerime bile bile bakmayacaksın,
Beni var olduğumu bile bile yok sayacaksın...
Yüreğine bu kadar eklemişken beni
Söküp atacaksın yine hoyratca...
Gün gelecek adımı anmayacaksın,
Adımın geçtiği yerden kaçacaksın...
Neden diye sorduklarında;yine umarsız olacaksın sen...
Ve o taştan yüreğin hiç yumuşamayacak.
Belkide ben değiştirecektim senin bu hoyrat halini...
Hani sen demiştinya hatırlasana;
"Belkide sen öğreteceksin bana sevmeyi"...
Verecektim,sevgimi ellerine verecektim,
Nereye gidersen onu da götür diyecektim.
Hücrelerime kadar seninle doluyum bil diyecektim.
Sensiz yaşayamam,gitme diyecektim!!!
Umutsuz umutlarla yaramı daha da kanatmak istemedim...
Sana seni çok sevdiğimi söyleyecektim...
SÖYLEYEMEDİM!!!