Kurşun KalemŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Abartılı dizeler değil bunlar. Ben ilokulda bu şartlarda okudum. 1960’lı yılların son yarısı idi o zamanlar.
KURŞUN KALEM
Bir kurşun kalemim vardı, “Dört Mevsimlik"’ti adı. Sonbaharım, kışım, ilkbaharım, yazım… Her şeyimizi ona borçluyduk; Hem ben, hem de yazı’m… Bir yılda bir kurşun kalem! Ne günlerdi o günler, her anı bir alem... Üç parmağımın arasında eridikçe erirdi, "Bitiverecek" diye sanki yağlarım da erirdi Arka ucuna kâğıt bağlardım kısalınca, Ya da bir odun parçası, kalınca… O günler öyleydi Tam anlattığım gibi, böyleydi. Şimdi ise deste deste, Bir tanesi bir nefeste… Renklisi, renksizi dizi dizi. Kıskandırıyorlar bizi. Masal değil hakikat bu. Duygulandım doğrusu… (10/2009/Konya) |