TUTMA ARTIK BIRAK ELLERİMİ
Haydi tutma artık bırak ellerimi
Bırak ta kaybolup yok olayım Ve ağlayayım, ağlayayım ki Göz yaşlarım dökülsün gözlerimden Ve yüreğim yansın, yansın ki Sen yokken varlığımın anlamsızlığını kavrayayım Kavrayayım kainatın ve tüm varlığın sensiz Bir hiç olduğunu. Haydi bakma artık güzel gözlerinle gözlerime Gözlerini görmeyince gözlerim kördür bilirsin rengini yitirmiş gridir tüm dünya mavi değildir gökyüzü sonra deniz ve kırmızı değildir gül, şarap ve kan nisan yağmurlarından sonra çıkan gökkuşağına sevinmez çocuklar bırakırsan ellerimi, ve bakmasan gözlerime çeker gider kalmam bu diyarlarda ellerimi bırakırsan, gözlerime bakmazsan anlamsızlaşır hayatım varlığını yitirir tüm dünya pusulasız bir gemi gibi kaybolurum engin denizlerde aklını yitirmiş bir deli gibi kaybolurum bilirsin… kaybolurum hayatın karmaşasında.. bırakma ellerimi kaçırma gözlerini gözlerimden, ölürüm bilirsin… |
ve bakmasan gözlerime
çeker gider kalmam bu diyarlarda
ellerimi bırakırsan,
gözlerime bakmazsan
anlamsızlaşır hayatım
varlığını yitirir tüm dünya
pusulasız bir gemi gibi
kaybolurum engin denizlerde
aklını yitirmiş bir deli gibi
kaybolurum bilirsin…
kaybolurum hayatın karmaşasında..
bırakma ellerimi
kaçırma gözlerini gözlerimden,
ölürüm bilirsin…
Belki ölünmüyor ama, ayakta gezen bir kadarvraya dönüyor insan. Yazık böylesine sevgileri harcayan ve değerini bilmeyenlere.
Sevgimle.