Severken gülü..
İbrahim’i taklit ediyorum, yine
Yıldızları güneşi, ayı seyrederek Velev ki bu demde., Senden efendi, benden köle! Olmayacağını bile bile.. Ta ki, enderunum takılı kaldığında Ateş kızılına uyanmış, bir kırmızı güle Anlıyorum, dikeninden çile ve sille Akabinde zikir ve şükür Rabb’e Severken gülü.. Günah mı? Ukbanın tenhasında Bin bir faraziyelerle, taht kurmak Ve alın teri o köşkün kapısına “Aşk ola!” mahyasını vurmak Sonrası, halim selim Efendisini bekleyen köleler gibi Yüreği elinde, mahşere doğru Sevgiliye nöbete durmak!.. Başka sorma., Ben söylemeyeyim, sen anlamayacak olma! Ben sırat üzerindeyken, ateşe yakınken Sen, sırtımda kamburum olma! Benimle yanacak olma!.. Mehmet Sani Özel 24.10.2009 |