gitme
ellerinde beyaz bir kar tanesi
yüreği uzak denizlerden bir meltem esintisi çarptıkça canlı nefesi gözlerime; işleyen hayal ötesi beynime; karanlık bir resme çizilmiş kırmızı nehirler kadar sıçak. bırak ellerdinden düşsün yerlere, göklermi seni tutuyor ne? bu korkulara zincirlenmek öylesine... ellerinde beyaz bir kar tanesi yıldızları sarmış sanki saçlarına baharı dolamış üzerine, çiçekler açılıyor bin bir renkte hayalle gerçek arası bu anlamsızlıkta ne rüzgar dokunurken saçlarına güzel bir ritimle gözlerini kapayıp gitme |