Okunaklı birkaç satır sana sesleniyordu..
Gün tuhaftı, anlaşılmıyordu derdi.
Doğumlar selamlanılıyordu loş bir odanın içinde.
Kimse konuşmuyordu, yalnızca yazılıyordu tüm sesler...
İlahi desturlardan ilimsiz ve de çelimsiz bakışlar yansıyordu.
Perdeler soluktu sigara dumanından,
Kalpler yorgundu, uzunca kalındıktan sonra mecburen terk ettikleri iç hasretleri yüzünden.
Leyla diyordu bir adamın beyni,
Bir diğerinin ki Hüsra...
Hisler çarpıyordu birbirine,
Ancak kardeş olamıyordu yabancı Aşklar...
Özlem böylesine ölümlü bir günün, baş kahramanıydı.
Göz yaşları mecburen damlıyordu yere.
Adetler, örfler, dünler, yarınlar anlamsızdı..
Acı diyordu bir cümle, diğeri ölüm, ötekisi ise yokluk...
Vazgeçilmiş bir yenilgiye dönüşmüştü artık Aşk,
Bir şair yine de yazmaya çalışıyordu tarihine mağlupluğunu...
Çünkü istediği Aşk değil, yalnızca Aşk’ı anlatmaktı...


YasakSokak "Kirli Geçmişi Silme Girişimleri.."