SES YANGINIBitiyor sevdiceğim, Bir aşkın saltanatı. Gündüz değil, geceyim, Bindiğim hayal atı... Yaktılar sarayımı, Bitiyorken saltanat. Bu bir yürek kıyımı! Uçmaya yetmez kanat. Çok ayrıdır düş görmek, İş görmek ayrı şeydir. Biri yolda yürümek, Biri kamış da neydir... Sen yollara düşerken, Benim çaldığım ney’di. Sen ninni zannederken, Benim için her şeydi... Yangından arta kalan, Siyah-beyaz bir resim. Bakıp bakıp oyalan, Sorma! Bu adamda kim? Hani bir Neyzen vardı, İsmi ile müsemma. O’nun ki bir esrardı, Benimki karahumma! O anlattı derdini, Herkes emdi dilinden. Kim anlar benimkini? Işıksız kandilimden... Ah! Etmeye gün gelir, Yetmez olur şiirde. Ölmekte var, kim bilir? Işıklı bir şehirde... Hayrettin YAZICI |
İsmi ile müsemma.
O’nun ki bir esrardı,
Benimki karahumma!...
O anlattı derdini,
Herkes emdi dilinden.
Kim anlar benimkini?
Işıksız kandilimden...
Ah! Etmeye gün gelir,
Yetmez olur şiirde.
Ölmekte var,kim bilir?.
Işıklı bir şehirde...
Karamsarlık içinde anlaşılmazlığın çaresizliği içinde bükülen kırılgan bir şiirdi...İnce ve zarif dallarıyla.
Tebrikler usta kaleme...
ssismanlar tarafından 10/23/2009 11:22:36 PM zamanında düzenlenmiştir.