ET KOKARSA TUZ KOKMAZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Mehmet Temoçin; Sincan Belediyesi Yazıişleri ve Kararlar Müdürü..
2004’te Niyet Faslında Taşların Beyinleri kitabımız yayınlanmış.. Bizim çocuklar Temoçin’e uğrayıp kitap alması için ricada bulunmuşlar.. Temoçin’in verdiği cevab; "ben 7 çocuk besliyorum. Kitab alacak..." Sonrası uzun.. Ama özeti, Mehmet Bey bizim kitabı almama niyetinde.. Netice, biz de nazire olsun, biraz da ufak tefek gönül kırgınlığımızı gidermek adına böyle bir şiir döşemişiz.. Hatırlatma; Hicivcinin kalemine malzeme olunacağına nefs mutfağına kereviz olmak daha eftaldir..
-Mehmet Temoçin’e
Bir kitap almaya bahaneye bak Yedi çocuk besliyormuş Mehmed’im Peygamber Gülü’ne Rıza’sız çanak Başköşemi süslüyormuş Mehmed’im Sıkıştırsan, "keyfim" girer araya Akrep cepte nöbet tutar paraya Ne lüzum var Kazaskerli Saray’a Bekir Yozgat Şehri görmüş Mehmed’im Bugün hoş değilim dün de değildim Büyüdükçe ayağıma eğildim Ebâ Müslim gibi dosta sağıldım Onda bin bereket varmış Mehmed’im Kıymetsiz eserim rafında kalsın Kalsın da tozlansın rengini alsın Etrafına dön de gölge çoğalsın Dört yanını ahkâm sarmış Mehmed’im Bu bağ kimin, bağban nerde, Gül nedir? Bir ekmeği beş parçaya böl nedir? İman-ihlâs devranında öl nedir? Cevab: ruhtan ruha kârmış Mehmed’im Arasıra beni bana dolayan Has bahçemi kenarından sulayan Muhabbet meyimi harca bulayan Can evimde beton karmış Mehmed’im Et kokarsa kokmamaya tuzu var Bir dâvânın ötesi var uzu var Her avcının peşinde bir Tazı var Islık duysa av ararmış Mehmed’im Böyle olur muyduk ilim saçılsa Nur’a koşup karanlıktan kaçılsa Bit Pazarı’na tezgâhım açılsa Gül hatıra nur yağarmış Mehmed’im Ben şu efendiyim; üç arkadaşlı Bedeni dikenli, beyini taşlı Değirmenci zannettiğin Ak Başlı Bekir’inde saç ağarmış Mehmed’im |