AKILSIZ BAŞ SEFİL AYAKAKILSIZ BAŞ SEFİL AYAK Akıldan geçen şeyler ayakları yürütür. Dilden düşen inciler uhreviyat bürütür. Yürek hata yaparsa sürüm sürüm sürütür. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Derman olmalı elbet bilgiler cahil başa. Rastgele doldurmayla alim olunmaz haşa. Çok bilirim denende çok şey gelirmiş başa. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Tenbih etmek yetmiyor bazen yaşamak gerek. Güzel hasletleri de her dem taşımak gerek. Dost acı söyler ise ibret al hep gülerek. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Gözün olmasın aman yüksek eyvan katında. Hak etmemişsen eğer batırırlar yatında. Arızayı göremez gemi kalafatında. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Vakitsiz ziyaretci hep şaşkınlık yaratır. Çok konuşan insan da yürekleri daraltır. Kalem acıklı yazar yürekleri sarartır. Baş akılsız olunca sefil ayak hep sürter. Dertsiz insan olur mu herkes sürür birini. Bir sıcaklık hissetse saldı sanır irini. Biraz dikkatli baksa görür yürek kirini. Baş akılsız olunca sefil ayak hep sürter. Lapa lapa atar hep iyilik yaptım sanır. İki metre öteden hemen dostunu tanır. Hatır kahvesi içer bir güzel de fallanır. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Güler ağlanır hale düşünceler karışmış. Öpmüş onu alnından katiliyle barışmış. Gülümser sanır ama suratı bir karışmış. Baş akılsız olursa sefil ayak hep sürter. Emine Balı Oğuz |
Nusibet = Bin nasihattan daha hayırlı
İnsan = akılsız baş
Sonuç: Tecrübe yolunda yürürken, nusibet gelmedikce başa insan uslanmaz...
Tebriklerimi bırakıyorum bu güzel şiirin sayfasına...
Saygılarımla...