DOST YÜREKLERİN HASBİHALİ
TERS YÜZÜM
-Emine Balıoğuz’a Bir isme bin yıllık cisim vermişiz Bizim gibi millet nerde Emine’m! Türk namıyla kutlu bir yay germişiz Küfr’ün kol gezdiği yerde Emine’m! İç eyledik üç kıtalık yabanı Ümmet Has’ımızdı Deve Çobanı Gül Benizi bozan Küffar çıbanı Yaktık fitnebaz şehirde Emine’m! Girdiği her yurda melânet eken Köküne mazlumun kanını çeken Kal’asına zulmün Haç’ını diken Her halkı yenmiştik bir de Emine’m! Şimdi.. melûl-mahzun bütün geçmişim Şimdi.. uhuvvetsiz bir yol seçmişim OBA âdabımdan AB’a göçmüşüm Ruhum pak vermiyor; kirde Emine’m! Can helâle küstü, canlandı haram Kör bıçak ucunda azmakta yaram Batı goygoycusu süflî maskaram Medet aramakta şerde Emine’m! Nizam-ı Âlem’im; Tevhidî yoldu Dâvâm; İstihzalık bir âlem oldu Yüreğin Nas rengi sarardı soldu Madde göze çekti perde Emine’m! Dışım saray, içim cinnet besliyor Ben vermeyen dilim El’i sesliyor Püsküllü başımız Serpuş süslüyor Baş bağladık dertten derde Emine’m! Sabır ve şükürde zahmet çekilse Hilimle ilime tohum ekilse Ünsiyete tevekkülle bakılsa Yakîn Hakk okunur serde Emine’m! Görüneni değil, ters yüzü çevir İlimsizin âlim devridir devir Gün gün can bulmakta Enkaz-ı Sev(i)r Namerd başbelâsı merde Emine’m! Bekir YALÇINKAYA BU VATAN (Sayın Bekir Yalçınkaya Üstad’a Hasbihalimdir.) ’Buram buram kokan Anadoludur. Yolumuz ;asrın adli için Tevhid yoludur.’ Hükümdarı tabeası hepsi Allah kuludur. Devrin esaret zincirin kırmak gerek Üstadım!... Burçlarımda nazlı hilal azametle salınır. Bu ne zillet öz yurdumda esir gibi yaşanır. Eli kanlı yaban burda kurum kurum salınır. Özümüzü sözümüzü duyurmalı Üstadım! Cahiliye döneminde ne saraylar var idi. Bir çoğu da azametli hatta som altın idi. Çiğnenen hak-hukuk idi başta dalkavuk idi. Yerle yeksan oldu hepsi afetlerle Üstadım!.. Dil zikirle inildeyip kalp gözü açılınca. Halk görevini bilerek işi ele alınca. Gösterişe hiç gerek yok bilgilice ,yalınca. Çalışmalı başarmalı zor işleri Üstadım!... Kafes kapısını açıp dışarıya bakmalı. Karanlığın üzerine ışık gibi akmalı. Gerekirse başımıza cihad tacı takmalı. Olanlara ibretlice bakılmalı Üstadım!... Ne zaman ki haram lokma girdi evlat ağzına. Melanetler işte o dem başladı lal ağzına. Aşık bile hak hakikatı almadı ağzına. Artık Yunus’la Mevlana yetişmiyor Üstadım!... Gülüyoruz fıkralarla ağlanacak hallere. Kaptırmışız gidiyoruz yamuk esen yellere. Selam bile veremedik gerçek dost gönüllere. Kara para girdi her şey pek kirlendi Üstadım!... Kayıp kentin çocukları inim inim inlerken. Köprü altı harabesi genç cesetler dolarken. Ana baba evlad için saçın başın yolarken. Şu dağlarda lanet terör kan kusuyor Üstadım!... Saya saya hiç bitmiyor bu melanet dertlerim. Her geçen gün kan ağlarım derdi derde eklerim. Yaşlandı bu kalbim artık gözüm yaşlı teklerim. Hasbihalim acı oldu bakma bana Üstadım!... Emine Balı Oğuz |
Tebrikler.