limon çiçekleri
karla kaplı yüreğim
hüzne doldu karla boran yollarda delişmen bir aşkın divanesi gibi savruluyorum,iklim iklim sensizlik yarama tuz basıyor kanıyorum bir zerdali ağacının gölgesinde sırtladım sana ait ne varsa bıraktım ikimiz arasındaki yasaklı çizgiye mülteci düşlerim var içinde azığımın. belki kaybolup gideceğim sürülmüş bir suçlu aşığım kanunu olmayan sahipsiz toparaklarda bir beşik kertmesiyim naçarsız ellerine kına yakılmış bir ahu-zar kanatları söz dinlemez bir civan perver yakarış sesim,sana gözlerinin sürmesinde sürgün yiyen bir meczup istemem senden uzakta bir an sefa bile şimdi senle limon çiçeklerinin altında sonu ölüme giden yola bile sevdalıyım/vuslatım selçuk bozdağ |
saygımla..