Sonsuz Düşüm
Denize baktım
bir ay ışığı vardı bir de ben bir de balıkçı vardı uzaklarda sevda şarkısı söyleyen rüzgar dans ediyordu dalgalarla an da kalmak geçti içimden Toprağa baktım bir gün ışığı vardı bir de sen bir de sevda çılgını zılgıt çalan karalar giyinmiş bir beden sana sığındık yaşama umuduyla kal demedi dilin gözlerin ihbar etti pusudaki umut avcılarına Yüreksizler ıslık çalarken zamana biz aşka yazgılı içimizdeki korla koştuk düşlerimizin peşinden sanki bizim için yaratılmıştı dünya Ey sonsuz düşüm anı yaşamanın farkındalığını öğreten elim gözüm yüreğim bilirsin en haylaz benim yeryüzünde dereyi görmeden paçayı sıvayan bazen şom ağızlı bazen de dobra ki bilirim sen en çok bu halimi seversin An gelir de başlangıcın sonu olursa işte o an düşlerimiz güdük kalır bu sevdaya yolun açık olsun kendine iyi bak tümcelerinin suskun çığlığında ellerimiz gözlerimiz düşlerimiz ayrılır titrek ve buruk bir gülümsemeyle dudaklarımız tadarken gözyaşlarımızı yine de canım canının yanında kalır Demet Duyuler Doğan |