Davran Yiğit
Davran yiğit, yine iş başa düştü
Bırakıp dünyada, hevesini, yasını Atıl ölümün kollarına, düşünme, arkandan Eksik etmez anan duasını. Düşünme, nazlı yarin ağlayıp sızlasa da Sen, bu günler için yaratıldığını anla Haykır bütün gücünle, vur ki beli kırılsın Dönme sakın geriye, toprağım doysun kanla. Yarın, vardığın zaman otağına atanın Başın dik, alnın pak, ruhunda huzur Yaran hala taptaze, kanın damlar ıpılık Dehşete düşsün bunak, bunu anlamaz muzır. Çanakkale 13/10/2009 |