hu / O
Uzadıkça yolum
duruldu aklım herkes gibi her nesneye her nefse karşı değişti bakışlarım soyundukça isteklerimden nefsimden aydınlandı gözüm / gönlüm az verdim doymak bilmez nefsime sabrı öğrettim akıllı ol dedim sonu yok istemelerin şikayetlerin azıttıkça oruç tuttum hamur saydım yoğurdum savaştım usanmadım uslandıkça doyurdum ateşkesimiz var şimdi süresiz hem topyekun ben demeleri kaldırdık tedavülden biz dedik şükür,biz bize biz dedikçe sevdik tüm şenlerini yaratanın olup biteni hoş gördük bildik ki, sebepsiz sonuç yok ne yazık geri dönüş yok garantisi yok yarının,anın geleni selam gibi algıladık gideni saygı ile uğurladık bıraktık çoktan ötekini el alemi biz bizi yargıladık en güvendiğimiz insan dün, bu gün, yarın en korktuğumuz insan olup bitene şimdilik diye baktık yeniyken eskittik düşmanlıkları aynı gün çöpe attık ve çok şükür gönlümüze kini, nefreti katmadık kıskançlığa pirim vermedik başkasında olanla uğraşmadık olmayacağın arkasına düşmedik üzerimize düşene de üşenmedik helal yedik helal sevdik her güne yeni bir gün diye baktık her gece sanal kabirimizde yattık şu kadar, şöyle yaşarız diye hayallere dalmadık kadiri mutlak ekber yaratanı kayıt altına almadık bildik ki biz kuluz, o şahtır her şende bir hikmet vardır sevmek için sebep çok, sevilecek nesne çok ezelde var olan o şimdi de öyle yarın da o var hu |