son elvedalar...
kurulmuş bir saat gibi beklemektesin
kendini ayarlamış tetikte kandığın noktada yitecek hayat feleğin çemberinden geçerken uyumuyordum diyecek zaman aşk çalarken son eseri elvedaları duyguları yansıtmalısın arya gölgelerin pelerin olup sarmalı sihirli dokunuşlar gibi anlık mevsimleri değiştirmeli yetişmeli hızına dünya hesabına vurgun tutsak dudaklarından hayallerini uçurmuşsun gözbebeklerine yansımaz olmuş sende oltanın ucunda takılı kalıp ölümüne kadeh kaldırmışsın arya yetmemiş masallarına kandığın azraile bağlanmışsın uçuk... |