AŞKINI BİLMEK..
Bizdeki bu cevheri öz
O’ndan değil mi? Emanet edilen bu kalıp Rahman’la sırlanırken Hislerin kontrolü bendedir dersin Sevginin ve nefretin gücü Ondan değil mi? Ağlamanın gözyaşına tesiri nedir? Neden arş-ı rahman’dır Göğsümüzdeki kalp Keşke’leri sıralarız Acılar hissedilirken Veren de O, alanda O, Sevende O değil mi? Layık olan bizi kuşatırken Kâh er oluruz kâh kadın Sevdanın aynasında Cem eden o, cezbeden o Canı bize bahşeden o Ta ki canan değil mi? Aşkını izhar ederken Habib lafzında Âlemlere sevdasını Rahmet ile remz eder; Maşuk kabul ederken Envarlı ahmedini Muhammed’in Rabbi de o değil mi? Kün emrinden nuruyla Tespihatın lezzetini tattıran; Her hilkatin lisanında O varken Zikredenle zikredilen Daima O değil mi? Seven anar, seven yanar, Seven ve dahi kanar; Tecellilerin yüzünü Sıfat ile hissedip Merhametin şefkate Dönüşünde, bilinen Vedud da o, Celal de o, Cemal de o değil mi? Şahadet âleminin Misafiri kıldı bizi Görende o, bilende o, Koruyanda o olarak; Bezm-i eletsin adına hamd ile La diyende ilallah’ta telaffuz o değil mi? İşbu söz kim sıryaniye söyletir Kısa ömrü uzun amel eyletir Sevdasından gönlü dile çevirtip Kelam da O, kalemde O değil mi? Cafer Tayyar Kendir / Yağmur SANCAK Sakarya/ Erenler 2007 |