Ü R P E R T İ ...
Ayışığı düşmüş
Sögüt dalları arasına Ona dokunamıyorum... Yüzlere takılan yüzlerce maskeden Birini alıp getiriyorum hayattan Yalarken güz yelleri tenimi Şarkılar dinliyorum Açık, saçık.. Rotasını yitirmiş bir düş Gelip de takılıyor oltama Suda balık gibi.. ...Ve diyor ki, Madem ki yaşıyorsun Onu da yaşat.. Al getir gençliğini Adana’dan Bir uzun hava gibi Sevabına söylet ve dinle Takıver peşine ilk aşkını Alaca karanlığında şafağın Bir çoban kavalı gibi ötsün.. Lanet olsun, Onbeşinde, yiribeşinde, otuzbeşinde.. Beşler Düşler gibi.. İnsanın inanası gelmiyor Acıdan zevk almaya başlayınca insan Unutuyor mu ne? Mutluluğun rengini.. O da bir düş müydü yoksa? Şimdi göz çukurlarımdaki Bu yaşam kayğısı. Ne zaman ki, Görkemine dokunsam dünyanın Sahibi bir başkası.. Güzel şeyler yazmak istiyorum ..Ve aslında böyle başlamıyor. Hiç tanımadığım birine Birşeyler anlatmak.. O kadar kolay değil Sarılıp boynuna ağlamak. Bir çobanın yanık türküsü gibi ..Ve rüzğara salıverip sesini Aheyyy, aheyyy, aheyy ’’Git ulaştığın yere’’ Demek... Bir vefasızlık çıkmazındayım İşte o dur beni ürperten Bir yerlerden tutundukça düşüyorum.. Kapatın pencereleri lütfen Üşüyorum Üşüyorum.... Ali SÖNMEZ |
İşte o dur beni ürperten
Bir yerlerden tutundukça düşüyorum..
Kapatın pencereleri lütfen
Üşüyorum
Üşüyorum....
Cok hos ve anlamli bir siir okudum .yureginize saglik ,ictenlikle kutluyorum.
Saygilarimla