YETER
Yıllardır taşırım seni içimde
Paslı çivi gibi, yattığın yeter Her akşam bir yerden, ayrı biçimde Gönlüme doğmadan battığın yeter.. Arsızca ak olup saçıma koştun Yıktın hayalimi sel olup coştun Aşkımla büyüdün, oysa bomboştun Su olup gönlüme aktığın yeter.. Seni yaşadıkça ömrüm azalır Baktığın her yerde izlerin kalır Bir tek günün bile, ömrümü alır Beni şu peşine taktığın yeter.. Gecenin örtüsü artık tül değil Gönlümün bahçesi artık gül değil Çekdiğim acılar bir ödül değil Beni bu çöller de yaktığın yeter.. Artık içimdeki ateş üşüyor Yıldızlar kayıyor yere düşüyor Dert çıkını doldu, artık taşıyor Bana uzaklardan baktığın yeter.. Bırak çekileyim kendi halime Teslim et ruhumu, ver ecelime Razıyım ne çıksa ben kaderime Yıllardır alnıma yazdığın yeter.. Ali SÖNMEZ |
görmek gibi, daha nice şiirlerinizi okumak dileği ile..
eceacar tarafından 1/5/2012 7:53:19 AM zamanında düzenlenmiştir.