O BENİM TEYZEM..
Bir teyzem vardı
Hürü Teyzem Yaşlı El kadar, küçücük kalmıştı Ama hâlâ kocaman aklı vardı Bir avuç kemik olsa da Gönlüne dünya sığardı.. Hastaydı Bitkindi Bir bir sorardı Dışarıda ne var, ne yok? Aslında o babamın teyzesiydi Elinde tsbihi, başında yemeni Pırıl pırıldı yatağı ’’Bir beyaz ata biniyorum geziyorum dünyayı oğul Sen sanma ki bu dört duvarın arasındayım Bazan kırk Bazan onbeş yaşındayım Taaaa oralara gidiyorum’’ Pamuk gibi Yumuşacık gülümserdi Yastığının altında Susamlı şekerler olurdu Bazan krmızı beyaz başka türlü Çocukların ziyareti eksik olmazdı Titreyen elleri ak Yüreği tertemiz berrak Tükenmeyen sevgi dağıtırdı Çocukların avuçlarına.. Onun bütün derdi Anlatacak çok şeyi olması Tasası Bir dinleyen bulmak.. Saatlerce dinlerdim bıkmadan Ama anlamazdım Sanki, ayrı dünyalardı yaşadığımız.. Hiç baharı olmayan bahçede Yediveren güller yetiştirirdi Kırmızı, beyaz, sarı Bir valize koymuştu yılları Bir bir dökerdi Bakardı Yaşardı.. Naftalin kokan çeyiz sandıklarının Kokusu gelirdi burnuma. Sevğiler sinerdi sesine Kim gelirse bindirir di BEYAZ ATIN TERKİSİNE.. ’’Bir genliğim vardı ki benim Yorulmazdım Kılı kır yarardım Titizdim, çalışkandım Hep koşardım Aklıma takılınca bir şey Onu yapmadan uyuyamazdım’’ ŞİİR GİBİ ANLATIRDI HAYATI.. O cennette şimdi MİRAS KALDI BEYAZ ATI.. Ali SÖNMEZ |
Güzel bir anlatım, sevgilerimle.