YAR...
Kanadı kırılmış sevdamın
kör bir avcıya vuruldum. Şimdi, deniz ortasında bir sandal gibi, fırtınalara gebe yüreğim. Bir çölde, kum fırtınalarına esir... Hoyrat rüzgarlar esir almış, dört bir yanımı. ben, vurgun yemiş, sandalcı... Kaç deniz aştım, kaç kulaç attım yokluğunda, yar... Kâr etmedi yine, yar... |
Adı acı olunca aşkın durup kendini şiirlere işte böyle yazdırıyor... Tebrikler dost...