SENİ, DAHA ŞİMDİDEN ÖZLEDİM ANNE..(1)
Gidişin günler oldu.
Seni şimdiden özledim anne... Yabancılaştım kendime. Omuzlarımda yokluğunun verdiği bir acı, yüreğimde sensizliğinin kol gezdiği sızılar... Ne yana baksam, senin o gülüşlerin... Geceleri, üstümü örten ellerini arıyorum. Sanki, bir yerlerden çıkıp, üstümü örtecek gibi... Aklımdan çıkmıyorsun anne. Gözlerim, senin uyuduğun, yaslandığın, acı çektiğin, kısacası; nefes aldığın her yerde... Ne çok acılar çektin sen anne, ne çok... Gittiğin gece daha çok güzeldin anne. Ellerin, yüzün bembeyazdı... Son kez göğsüme bastırıp öptüm. içimden bir şeyler koptu anne... Ne çok ağladım anne, ne çok... Çocuklar gibi; hıçkırıklar içimde düğümlendi anne... Boğuldum anne... Hayal gibi geliyor yokluğun. Her annesi ölen böylemi olur? Kör mü olur gözleri...? |