CAMİ AVLUSU
Gökyüzünden yıldızları topluyor
yamalı elbise yapıp giyiyorum. Umutlarımla saçlarımı bağlıyorum. mutluluk maskesi takıyor; Kimse görmesin diye gecelere ağlıyorum. Derdimi döküyorum martılara. Alıp götürüyorlar beni, bambaşka bir şehire; bir minareye burakıyırlar sessizce burada huzur buluyorum. Yagmurtaneleri dökülürken avuçlarıma gül kokusu yayılıyor bir yandanda. Her nefis bir melegi çagırıyor yanına insan kendini buluyor bir cami avlusunda. |