10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2058
Okunma
Kırmızı ve siyahın aşkı
burada son basamakta başladı
mevsimlerden hazandı,günlerden salı
istanbul çocuksu gözleriyle ağlıyor gibiydi
can acıtıcı soguk vuruyordu yüzüne kapıyı açarken
minik kız çocugunun kalbi buz tutmuştu belki
ısınabilecegi güneşi sanıyordu seni
boş olmadıgını anladı çömelip agladı
taşıyamayacagı bir beden kalmıştı
onuda çok geçmeden
boğaz içi köprüsünden attı
istanbul onun bu haline karalar bağladı
kırmızı gözlere,siyah sürme hiç yakışmadı.