Gitmek Kalmaktı En Çok...
Şimdi Sen gittin...
Kapı duvar her yan. Ve Ayazdır bu ev... Dumanı değildir tüten, Avaz avaz ahıdır bacadan... Ve anladım! Her an bana bakan, Boş suratlı duvarlara çiviledim bakışlarını.. Çehresi değişsin diye odamın Ve mizacı karanlığın... Zannetmeki; İşte anadan üryan bir zaman, Yani senin gittiğın zaman, Dört duvar örtünsede üstüme, Bu çıplaklığın üzerini kapatamam. Yani Yokluğunda, Yanlızlığıma kılıf uydurmak öyle zor ki anlatamam... Dinle Ey sevgili! Gitmek; kalmaktı en çok... Gecenin kuytusunda... Yada gözlerin kıyısında... Baş ucunda... Dilin ucunda... Avucunda... Anla işte! Aklın her zerresine nufuz etmekti gitmek... Gitmek... Düne dair ne kaldıysa bugüne getirmek... Aklın en baş köşesine geçmek... Şimdi sen gittin... Ama en çok aklımda kaldın... _________E.D_________ |
Ama en çok aklımda kaldın...
bura apayrı bir şiir dilucundan avucuına düşmüş müstakil bir şiir...çalakalem çalmalar devam ediyor