Ümidim Kopuk Uçurtma
Üşütüyor beni bu yağmur,
hayallerim ıslak, gözlerim nemli, ve sen, avucumdan akan su gibi .......düşüp karışıyorsun...s e l l e r e...! ayaklarım yere mıhlanmış, .......ümidim kopuk uçurtma, ..............takılıyor...t e l l e r e... . ne gariptir, yasak mı ki? aklıma getiremiyorum bile .......ne yüzünü, .......ne konuştuklarını, .......ne de sana söylediklerimi, ve bir hayal ânı kadar önce hatıralar çoktan gömüldü...b i r...y e r l e r e... . ve kırık kalbim, .......yıkık şehrim, ..............harabelerim var arda kalan, bu da ilândır dinleyene .......isteyene bedelsiz satıyorum.... . topladım valizimi ve son kez aynaya baktım, ’buraya kadarmış Metin’ dedim, gözümde bir damla yaş, .......içim müsterih olarak... ..............bıraktım seni...e l l e r e... . usul usul inip merdivenlerden, artık dönüşü olmayan bir yolculuğadır bu gidiş, .......ardımda kalanlar mutlu olsun, .......yeter ki yarınlar umutlu olsun, ..............ve kırgın değilim canları sağolsun... . her zaman derim ya; ben acıyı şerbet niyetine içmedim mi? “ e l v e d a ” derken dilim, şu yorgun bedenim ve yılların ağırlığı ile .......akşam kızıllığının düştüğü ufka doğru, bir bilinmez yolculuğa çıkıyorum. . b e l k i .......y e n i g ü n ..............a ğ a r ı r k e n .....................v a r ı r ı m. ............................m u t l u l u ğ u ...................................b u l a c a ğ ı m ..........................................b i r...y e r l e r e.... 05.08.04 / Frankfurt Metin ESER |
tam puanim yine...
saygimla degerli büyügüm...
tebriklerim her daim...