Sözüm söz anne 2
Her şey bir salkımla başladı
Keşke ölmeden görseydim o yarim gözlerini Ve örseydim bal kurusu saçlarını Keşke olamazlarım olmasaydı Zamanı değil ama Yakında intihar kokusu Pansiyon odalarında tavan arası örümcekleri gibi İnce ince örüyorum ölümü Sana yaklaşmak için Ve seni bulmak için Uykusuz gecelerimle İmdat fışkırıyorum us’umdan Ah ulan yine hasret kokuyor şiir Mit’imde arzu/hâle (itirazım) var Tenhalara sıkıştım Fermanlara feryadım var Ben ne inim ne de cinim Ben annesiz sevgi fakiri bir çulsuzum Aşk desem yok, Para desem hiç olmadı Allah’tan tek dileğimdin Arada bir sesini dahi duyamadım Sensiz hayat zift kokuyor anne! Gökyüzü siyahımsı artık Güneş kırmızıya çalıyor arada sırada Şimdi ben neyleyim orada burada Hani babamın sakladığı resmini bulduğum o gün gibi Hafızam yerinde değil. Yolum karanlık... Yerden yere vuruyorum kendimi Gecelerim kabus... Kabuslarım olma anne! NeYzEn.. 22.7.2009 Bülent Kaya |
annenize rahmet...Bende babamı kaybettim
burnumun direği sızladı okurken....
Kutlarım Anne sevginizi,
Saygımla/