/Hayat, uçurumun kenarında
Düşmemeye umutlu, sevmelere hasret,
Bekliyorum elimden
Tutacak biri elbet.../

Asır gibi uzun
Lahzanın sığamayacağı kadar kısa bir hayat
Loş ışıklar,
Sıvası dökülmüş kireçli bir duvar,
Kırık camlı pencereler,
Rüzgarın okşadığı yırtık, siyah gül desenli perdeler.
Dışarıda kahpe ve yalancı bir hayat
İçeride yaşaması sırma ipe bağlı
Son bulacak bir hayat

Heyhat!

Her şeyimi toprağa gömdüm
Siliyorum bahtı kara geçmişi
İlkbaharla geldim
Son baharımla gidiyorum
Bugün boynumda altın yaldızlı sırma
Şahdamarımda ismin
Seni, sana hasret günleri almaya başlıyor Tanrı geri.
Çabuk bitsin bu hayat
Uçurumun ucunda
Nasıl bir ömür bu?

Heyhat!

Razı değilim
Tez olsun artık
Açı çekmemek kimin haddine!
Kesilsin biletim ebediyen
Gidiyorum vurdumduymaz!

Ve tekmeliyorum tabureyi

............................Üç

...................İki

..........Bir

/ Seni görmemeyi ölüm sayan bu gözler,
Senden hariç kimseyi göremez oldu, öldü/

Bitebildiğince ağır bir roman
Hikayesini benim yazdığım
Başrolünü senin oynadığın
Figüranları olmayan
Tek bölümlük bir dizi

İşte ben:

Yalın ayak ve çırılçıplak
Her lahzası bin cefa
Elveda hayat
E l v e da...

NeYzen.. 09.09.2009

Not: Tim komutanım rahmetli Erdem Acar’a itafen... (Safran)


Bülent Kaya