Demedi Deme
Kalbimiz sevdanın toz pembeliğinde
Ben nefret mahallesinde Yürürken dik kaldırımlarda Sen sevda sokakta Dalarken serapsız rüyalarına ’Bana gelemezsin’ deme! Ben derin vadilerin ucunda dipsiz uçurumlarda Sen bir kulaç ötemdeki denizlerimde Çağırdım hadi gel artık yanıma Utanma, arlanma, gocunma... Suya dalman bir adımına yeter Yüzme biliyorsan başım gözüm üstüne Konuş ama, ’Bu şiir böyle kalmamalı’ deme! Efkar yıktığında gecelerimi Tılsım ol şehrime Uykudayken şiirlerime gelme Rüyalarıma gir ama, ’Aşk deme, sevda deme...’ Deme işte deme! Of aman gına geldi derdine İstersen bir sus artık şu şiirde Sus ama, Şimdi sen ’bana yazamazsın’ deme! Satır başlarında asarım seni ünlemsiz kelimelerimle Kalırsın soru cümlelerinle Gitme...! Dur olduğun yerde Az bekle lütfen Bitmek üzere kan revan içinde Son mısralardayım bekle geliyorum işte Şayet bekliyorsan, Başım gözüm üstün(d)e demedi deme! NeYzEn.. 03.27.2009 Bülent Kaya |