1-


Gece başlıyor,

Sigaram daha az evvel bitti
Kanım kaynıyor şu çekmecedekine
Şişede durmuyor malum
İçiyorum zehir-i zıkkım
Zehir olsun istiyorum gecem gibi
Şişenin dibine yaklaştıkça
İçimde kıpırtı sancıyor hafiften
Ben yine çeşmemin başındayım
Pencere açık soğuk sızmak üzere içime
Gecedir soğuk olur battaniyeye bulmamalıyım galiba!
Sobayı yakıp nar gibi ısınmam gerekiyor gibi!
Zannetmeyin ki dayanıksızım
Bakarsınız bir şafak vakti bende unuturum üşümeyi


2-


Gece ilerliyor,

Ve gözlerim gider gözlerimden
Of yine çeşmemi açık unuttum
Akar akar durur dedim kendi kendine
Hani şöyle adam akıllı ağlayamadığım
Hani ağlayıp da sızlayamadığım olmadı hiç
Çeşmem açık gecenin şu saatinde
Belki kendiliğinden gözlerim gelir geçer kendinden
Beklide ben öyle sanıyorum kendimce


3-


Gece durdu,

Sözlerim dudaklarımda mühürlü
Kaderim gibi gözlerim de bana isyanlarda
Saat ilerlemiyor ben bende değilim
Bazen gidip geldiğim olur
Bu sefer gelmeyecek gibi
Gecenin bu saatinde.
Yalnız kaldım
Gözlerim firari
Yoksa pınarlarım mı kurudu?
Bilmiyorumlar’ım yankılandı ani ani...


4-


Gece biterken,

Yıldızlarım yok artık
Penceremde muhabbet kuşları ötüşmüyor
Sarmaşık geri çekildi
Bu bir ağustos gecesinde...
Buda bir rüya olsa ne olurdu
Yoksa rüyada mıyım güya
Ya da masalda mıyım bin bir gece
Bilmiyorum bilmiyorlar’ımla yoklardayım işte


NeYzEn.. 01.08.2009

(Resim Cetin Canbazoğlu’na aittir.)


Bülent Kaya