Hüküm/süz ŞiirHükmü kesin bir sonun uzantısı kalbime varan iki ucundayım yol ayrımıdır bu evet sana yeni bir başlangıç bu ayrılık bana nihayet. Sararmış sayfalar dökülüyor gönülden yağmur gibi sırılsıklam kanımca gerektiği gibi direndim ama üstün geldi kavgama hicran zemheride kalmış titrek su damlasıyım halime çare olacaktı yazdığın ferman. Neden diktin ki dudaklarını aşka? niye mührünü bastın? şu lanet olası imkansızlığa yanılgı mıydı bilemiyorum, içinde kopan fırtına? küçük bir işaret ver küçük bir ışık yak son defa ne olur.... Hiç mi sevmedin beni? bir kere bileyim,izin ver bu suskunluğun daha ne kadar sürecek? üç asrı geçti sensiz geceler... Elbet anlar yüreğin,dilerim geç olmadan.... gökperim... |
Yüreğimin çıkmazına saplandı hıçkırıkların
Bir titreyiş bir ürperti ruhumun derinliklerinde
Ben senden hiç gitmedim, gidemedim
Sana ulaşmakta imkansızlığa vardı
Şimdi acılarımla cehennemdeyim
Sana erişememenin gafleti ile yanıyorum
Ve hiç sönmeyeceğim
demek geldi içimden
Güzeldi dizelerin ruhuma sarmalandı
Ben şimdi kördüğüm
Saygımla dost kalem...