umut muştusuumut muştusu kalbine vuslat saplanınca âdemin, devrilir gözlerine umut muştusu, şu nusnurlu hûnu kurumuş didemin , kursağına takıldı ölüm korkusu... mecruh bir kuş uçtu incili ummanda adı sen, esen rüzğarlarla kayboluş ve and içerken evvel serencamında denizatı sırtında yorgun kayboluş dağları yüklenmiş bebeğim, ak saçlı damarlarımda yeşil, kanlı nar suyu toprak avcum alatav, yarı kıraçlı sel gözlerim uçsuz bucaksız kör kuyu derdimi yâr bildim, tükendi dermânım sonra vasloldum lakin yıkılmadı esrâr hepten elvedayım, yazıldı fermânım meskenim evren,sığamadım her yer dar bundan gayrısı sedef bitmez tenimde rahmete muhtaç semalar ağlar bana sırr-ı mahşerim simsiyah defterimde ölgün ırmaklar sebepsiz çağlar bana MAHYA |