K O P G E L ...Kop gel... Sonra da yüreğimin en tenha yerine düş Kuraklığına çare Sessizliğine ses ol arada Bir yudumda içtiğim Tek nefeste içime çektiğim ol Öyle anlarda gel ki Birikmişlerimi vereyim ellerine Tutunduğum hasretini sereyim köşeye Her adımında yeniden doğayım Ve her dokunduğunda yeniliğe doyayım Bende ol... Benliğimde kal Dünlerin izleri yara olmuşken Gitme bir daha. Karşı koyulmaz sevincin gözyaşları ol yüreğimde Acıların zehrini akıttığı çöl değil Her daim sevgi sel’im sana akacak Ve her daim gözlerimde gizemin kalacak Kop gel... Dünden sıyrılıp bugüne imza atalım birlikte Yarın kimin umurunda .. 23/09/2009 11;30 eMİNE [ /kalin |
Müşerref Özdaş