gök ve yer arasındagüneş doğmadan düşenler yola, onu kucaklamayı bildiler! ekinlerini kavurduğu gün. hayvanlarına hastalık indiğinde toprağa tükürmediler! keçe ördüler,keçe giydiler deri yüzüp deri geçirdiler yüzlerine! rüzgarın nefesi böyle karıştı kulaklarına! kaçmadılar!korkmadılar!kin kusmadılar! gece de gün kadar özgürdü ruhlarında! çünkü uyudular yıldızların altında! hiç yalnız olmadılar,dosttan yana aç kalmadılar kurt ve baykuş, sonra alabildiğine yeşil ve alabildiğine sarı! toktular hep! ormandan,topraktan ve havadan gerekli kadarını aldılar her zaman hem,geri verdiler hakkı olanı ona! kurban adayıp kan akıttılar, söz söyleyip şölen yaptılar! bu yüzden sevdi onları evrenin kendisi! bu yüzden kıtadan kıtaya at oynattılar! bozkırın çocukları üstte gök ve altta yer arasında! |
allik tarafından 9/23/2009 6:51:34 PM zamanında düzenlenmiştir.