ELVEDA SEVDİĞİM...
İçimi öylesine acıtan,öylesine canımı yakan sen,
Yüreğim terkedişlerde bile senin için atıyor. Öyle işlemişsin ki derinlerime,öylesine kazınmış. Koparıp atmak olmuyor,sökemiyorum seni yerinden. Uunuttum demekle olmuyor, Bitmiyor sevdalar yürekten önce. Diline,gözlerine,etrafındaki herkese söylesen de bittiğini, O sevdayla işlenmiş yüreğin,çığlıklar atarcasına bağırıyor. Kendini yırtarcasına öyle bir çığlık ki Yalnız senin duyduğun ve yalnız sana hükmeden. Öyle bir çığlık ki ta derinlerden, Sarıp sarmalıyor heryerini. Gitmek isteyip de gidememek.... İnsanın o en aciz durumunu anlatır. Gitmek istemek ve gidememek!!! Engel olan nedir sana? Hangi dağlar,hangi denizler,hangi yollar,hangi asi rüzgar???... Hangisi söyle??? Ya da hiçbiri mi??? Hepsine hükmeden,tek kelimeyle ifade edilen, Veee Yine sadece senin duyabildiğin,görebildiğin birşey mi??? O şey senin kalbin mi? O mu engel ter edip gitmelere? Arkana bile bakmadan,öylesine acı gidişlere o mu sebep? Ahhh deli yüreğim... Ahhh benim alınyazım... Ahhh benim sevdiğim... Gidiyorum!!! Şunu da bil ki; Bu gidiş bir veda değil, ELVEDA....... NALAN |