hasretlik olan her şeyin içinde muhakkak bir sevgi vardır, bu bir anne sevgisi, bu bir meslek sevgisi, bu bir ilahi sevgide olabilir; ama sevgilerin içinde en kutsal olan yanlışları kendi yüreğinde kopararak doğruların içine uzanabilen tüm karamsarlıkların içine girebilen, yanlışlara gebe kalabilen, yakındakini uzak görebilen, duyulmuş ve duyulmamış tüm duyguların hücresi olmayı içinde emziren en büyük sevgidir birini sevebilmek.

Sevdikçe onun hasretinin bir saniye içinde dahi ne sabırsızlıklar ikram edeceği ortadadır.Hasret yalnızca yürekte ve kalpte değildir; onun yürüdüğü yollardır, onun kokusuna benzer kokulardır, onun derdiyle aynı olan dertlerdir, onun duruşunu düş hükmünde perdeleyen her şey hasrettir.
Hasretlik zordur ama en zor olanda en gerçekçi ve değer bulandır.

karanfillerimi bıraktım..

sevgiler
saygılar
selamlar