EYLÜL GECELERİ
Havada asılı matem kokusu
Ödedim borcumu geceye Susturdu günahları bir kanlı ezgi Uykum ödeşiyor gündüzle. Ah o bebek katili sevişmeler. Günaha batmadan Gecenin rahminde doğdu hüzün Sızlıyor ruhum ,sızıyor yüreğim semadan. Büyüyor adın bir acı ikindisinde Ruhuma düşüyor gölgen İçimde kanserli düşler En ıslak matemlerim yağıyor Eylül gecelerinde. Ayaklarım taşımıyor geride kalan ben’i Şimdi hangi mezarsız taştan çalsam harflerini Hangi topraksız mezara gömsem yüreğimi. Mavi bir yalnızlıktı Payıma düşen hayattan Oysa bu eylül sabahında ne yana dönsem Gözlerin dökülüyor. Zeynep A. Edirne |
saygılar