Ben Babamın Kızıyım
Ben babamın kızıyım
Elim kalem tutmak ister Bir de tuşlara basmak ister Daktilo yerini tutmasa da Kader böyle imiş işte Yine de işim yazmak ya. Ben babamın kızıyım Direk gibi dimdik durdum hep Aynı babam gibi Sonuma dek Öyle de duracağım İlelebet kendimle övüneceğim. Ben babamın kızıyım Çoktan öte dünyaya gitmiş o Oysa hiç kimse tarafından unutulmadığı Her an anılıp halâ çok sevildiği için mutluyum Bir de onun gibi kansere yakalandım ya Ama ben yeneceğim bu illeti Onu çok ama çok sevdiğim için. Ben babamın kızıyım En umutsuz denilecek anda Umutlarla yüklüyüm umutluyum Ölsem yine sırtına sarılacağım Öldüğümde dahi Ondan ayrılmayacağım. Ben babamın kızıyım Yok ama tez beri Ölmek niyetinde değilim İşim var daha bu dünyada Çözülmeyen bir şeyler mi var Çözülmeliler görmeliyim Faide için yaşayacağım bu hayatta. Ben babamın kızıyım Bana ara sıra Müfit derdi o Ben bebekken bile Beni erkek sanmış arkadaşları Çok kuvvetli imişim ben Öylesine çetinmişim maşallah Tuttuğumu koparmayı and içmişim sanki Ta bebekliğimden beri. Müfide DECDELİ 29/08/2009/cts Saat:23/00 |
Her adım bir gölge
her gölge
bizden esintidir
bıraktığımız gerilerde;
Ama gelecekte,
Cevabı senin dizelerinde...