MEYDAN
Haydi aç kapıyı ben de gireyim
Bu kor ateşlerde yanmaya geldim Gerçeğin sırrına canda ereyim Aşkın badesiyle kanmaya geldim Sinip de özüme çıktım meydana Ulu ırmak gibi aktım meydana Hep gönül gözümden baktım meydana Ben de bu ateşte yanmaya geldim Yüzümü turaba sürdüm eridim Zalimin defterin dürdüm eridim Birlerde kırkları gördüm eridim Nurların nurunda sönmeye geldim Elde belde dilde yaşadım varı Erenler eyledi bir ahu zarı Kötülükten arın pak eyle darı Gönülden gönüle sinmeye geldim Her bir çeşit insan kaynar kazanda Hakk’ın kitabını okur yazanda Herkes eşit olur orda mizanda Bütün bir alemi anmaya geldim Doğruluk gerekir insanlık için Bazısı eğridir bilemem niçin Dosta doğru giden kervanı seçin Ben de bu kervana binmeye geldim Doğruya açıktır kırklar kapısı Sevgiyle örülü sağlam yapısı Zaralıca olsun aşkın hepisi Gönlümü canana sunmaya geldim.......... |