NESİNDEN KORKAYIM EYLÜLÜN.?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın hep korkarak
susarak gelirdi gelmeden aylar önce böğrümüzde bir sancıydı Eylül oturup hesaplaştık artık korkulara yer olmadığını anladık geçmişimizdi bizim yaşamıştık ve artık onurumuzdu Eylül korkmamıza bir sebep yok... söylenecekler daha söylenmedi... boşa sevinme eylül...! Siz hiç yaşadınız mı ölümü belirgin Beklediniz mi geceleri nöbette.? Gün ışığı sızıyorsa Hücrenizin daracık mazgalından Gülümseyin Güneşle adam asmazlar.! Sonra; Yan yana dizili sekiz hücreden Tekmil isteyin Kayıpsız geçmişse gece En neşelisinden marşlar söyleyin “ Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz” Fark etmez Sloganda atabilirsiniz.! Yan hücreden gönül koysun Yüzünü görmediğiniz bir solcu çocuk “ Aldırma gönül,aldırma” desin Ve yeni bir gün başlasın mahpushanede… Gecenin bir keskin bıçak gibi kestiği O yaşama sevincine Kuşku dolu bekleyişler otursun Her akşam yatsıda Namaza durduğunuzda Kıyamdan rüküya uzandığınızda Ölümü buz gibi soğuk hisset ensende Biz her gece tıraş olur En yeni elbiselerimizi giyerdik Randevumuz vardı ölümle Ölüm sanki sevgilimizdi Giyinir saat üçü beklerdik.! Gün yine sızınca ince delikten Sayardık birbirimizi Tek kişilik hücrelerde ve hiç birimiz Görmemiştik birbirimizin yüzünü Aptes al Güneşi bekle Hep yarım gün sürerdi saltanatımız… Ve gecenin bir yerinde Metaller tiz Sesler hep uğultulu Açılır kapanır kapılar Biz sadece beklerdik…! Siz hiç ölümü beklediniz mi Çalındı mı kapınız Soruldu mu İmam ister misin diye? Siz hiç Sabah uyandığınızda Yan hücrede yatan Bir çocuğun asıldığını öğrenince Haykıra haykıra ağladınız mı? Siz hiç Arkadaşınızın ölüme giderken “Hoşça kal” deyişine Ardından; Güle güle dediniz mi? Siz hiç Dışarıda kavgalı olup da Kan davası güttüğünüz Hasmınız için El açıp duaya durdunuz mu.? Siz hiç Sevdiklerinize yazdığınız mektuplarınızı Arkadaşlarınıza verirken Size verilen mektupları Bulamasınlar diye En mahrem yerlerinizde sakladınız mı.? Siz hiç Birbirinizi hiç tanımdan Sesle aşina olduğunuz insanların ardından Ölümünüze ağladınız mı? Siz hiç İdama giden birinin elini tutup Bütün teselli sözcüklerini unutup Vedalaşırken Bir solcuya Bir sağcıya sarılıp Bağıra çağıra ağladınız mı.? Eylüldü Emretmiştiler Tekmili birden beşi bir yerdeler Biz ölüm beklerken Ben hem sağcısına Hem solcusuna Sarılıp çok ağlamışımdır, çokkk. Bırakın Allah aşkına Nesini seveyim Ve nesinden korkayım Eylülün.? |
Ben korkmuyorum eylüllerden. Kitaplarımız torbalara konulmadan ateşlerde yakılmasına rağmen, ben korkmuyorum eylüllerden düşüncelerimiz parmaklıklar arasına konup kör kuyularda yok edilmeye çalışılmış olsa da. Ve her eylül gelişinde inatla duruyorum eylüle karşı ve hala yaşıyoruz diyorum hazan ayı olamna rağmen ve yaşayacağız diyorum eylüllere ve bir gün sende hesabını vereceksin diyorum bu hazanların.
Bu şiire neler yazılmaz ki. ama ben kısa keseyim.
Çok çok özeldi güne düşmeliyidi bu dizeler.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize