Çocuk Olmak...
Ne çocuk olmaktan vazgeçebildim,
Ne de büyümekten. Elimde beslenme çantam, suluğum Sallana sallana okula giderdim. Düşerdim bazı zamanlar dikenlere takılıp Sadece dizlerim kanardı! Şimdilerde elimde ne beslenme çantam ne de suluğum, Dikenli yollar da yok okul yolumda. Okul yolumda değişti artık Okul yok artık yolumun sonunda! Düşmüyorum giderken bu defa ama şimdi de yüreğim kanıyor... Bata çıka giderdim kar yağdığı zaman, Poşet bağlardık ayaklarıma. Eskimiş botlarım su almasın diye, Şimdilerde markalarla bezenmiş botlar! Ama hiç biri poşet bağlamanın keyfini vermiyor, Düşe kalka yürümenin karlı yollarda. Yumurta kokardı sınıfımızda, Öğretmenimiz sıra dayağına bile çekerdi, Okuma yarışlarıda yapardık Sonunda bir hikaye kitabı uğruna! Şimdilerde yarışlarım değişti Kitap uğruna yarışlar düzenlenmez oldu etrafımda Bazen bakıyorum da Mahallemdeki amcalar, teyzeler Neredeler? Çoğu ölmüş, taşınmış, yok olmuş silik hatıralar Belki kokularının sindiği bahçelerde Koca koca taş binalar var... Halbuki süt almaya gönderirdi beni annem Döke saça gelirdim, oyun oynaya oynaya Şimdilerde orada da var kocaman bir bina Çocukluğum fotoğraflarda kaldı hissindeyim Bomboş araziler, arkadaşlarım Büyümek ister misin diye sormadılar bana Bir baktım ki aynaya Gördüğüm surat ben değilim! Kitap kalem kokusunu özlüyorum Ama ne hatıralar beni alıyor bağrına Ne de ben gidip sığınabiliyorum Ne çocuk olmaktan vazgeçebildim ne de büyümekten... |