SAHNE DE BEN, OYUNCU DA
"Çok seneler geçti dönen yok seferinden"
tralallala............... İşte kulaklarımda çınlayan dizelerden hatırımda kalanlar, İşte dünümde olup, yarınıma ışık tutacaklar. İşte kendini aydınlatamayan benliğin deniz feneri ışığı... Dost ol, dert dinle, gülümse-gülümse ve hep daha fazlası, Duy, hareket et, eyleme geçir, kahkaha at Ve hep daha büyük bir acı... İşte bugünüm, işte yarının ne olacağının bilinmezliği... İşte galeyana gelen duyguların sözcük kusumu... Bataryası bitmiş oyuncak gibi hissediyorum kendimi, Son takatini de kutusuna yerleşebilmek için harcamak isteyen Sadece bir oyuncak Sahne de ben, oyuncu da, repliklerde benden, alkışlarda Yuhalamalarda... Bilmem ki bir sabah bana da doğar mı bu güneş??? |