Vasat bir sabahta alay edilme korkusu, Kendi içinde kopan fırtınaları anlatamayıp Sessizce utanmak... Gecenin koynunda, karanlığa uzanmak
İçinde düğüm olmuş yumruları birkez daha yutkunmak Uzak diyarlarda yolculuğa çıkıp da aslında hep aynı yerde kalmak
Kopup gidememek kendinden, içinden, yüreğinden Vasat bir yürekle, vasat bir evin, yine vasat koltuğunda seyre dalmak Klişe dizini açıp, kahraman sen olmaya çalışarak
Herşeyden kurtulmaya çalışıp da yine kapana kısılmak Kedinin kuyruğuyla oynaması gibi O hayatta hep kuyruk olmak
Herşeyin farkında olup, Bir kez daha yutkunmak
Hayat vasat, ben vasat, sen vasat... Yolun sonu aydınlık mı? Karanlık mı? Bir bilinmezliğe yol almak
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Vasat şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Vasat şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.