0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1139
Okunma
Vasat bir sabahta alay edilme korkusu,
Kendi içinde kopan fırtınaları anlatamayıp
Sessizce utanmak...
Gecenin koynunda, karanlığa uzanmak
İçinde düğüm olmuş yumruları birkez daha yutkunmak
Uzak diyarlarda yolculuğa çıkıp da aslında hep aynı yerde kalmak
Kopup gidememek kendinden, içinden, yüreğinden
Vasat bir yürekle, vasat bir evin, yine vasat koltuğunda seyre dalmak
Klişe dizini açıp, kahraman sen olmaya çalışarak
Herşeyden kurtulmaya çalışıp da yine kapana kısılmak
Kedinin kuyruğuyla oynaması gibi
O hayatta hep kuyruk olmak
Herşeyin farkında olup,
Bir kez daha yutkunmak
Hayat vasat, ben vasat, sen vasat...
Yolun sonu aydınlık mı? Karanlık mı?
Bir bilinmezliğe yol almak
