Dakikalarca S E N" Sen beni içinde keşfetmeye çalışırken ,bende ölmeye başlamışsın haberimiz yok" Üşüyen ruhumun sesli sabahıydı gün Çığlık çığlığa kalan sessizliğin Soğuk düşlerler ıslanmış gecenin Her halini gösteriyordu güneş Karanlık aydınlığını Hep bir keşke ile kucaklarken Işığı hisseden anlar ise bekleyişteydi Kaybolan yıldızlar Biten yaz akşamlarının izlerini örtüyordu Silemedikleri zamanın penceresinden Ve uyanışlar vazgeçilmezliğe boyun eğerken Sisli geleceğe öfke siniyordu Ya farkedilmezsem korkusu sarıyordu sokak aralarını Hemde tavanına kadar Ne yeni başlangıçlar yaşanacaklara engeldi Ne de yaşanmışlar unutulmayı becerecekti İkisini bir arada yürütmeye çalışan yüreklerin Ayak sesleri yükseliyordu Ve zaman dakikalara öylece dağılıyordu Başını yastığa koyduğunda Küçücük anları bile, bir ömre değermiş diyenlerin mevsimindeyim Ve sana sesleniyorum ey sevgilim...... Ömrümün her dakikasında olurmusun. Şu zamana kadar bu özlemin külü ile yaşadım Ve senli dakikaları hak ettim. Dimi? 30/07/2009 10;30 eMİNE |