40
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
2264
Okunma

GİYDİĞİM AŞK KEFENİ
Böyle miydi kavlimiz, neden yüzüm gülmüyor
Kandım verdiğin söze, yolu göremez oldum
Bülbülü zâr ederken, canan neden gelmiyor
Yandım düşünce köze, aşka eremez oldum
Çevirdin yüreğimi, suyu tükenmiş bağa
Ey! Sevgili nedensiz, savurdun beni dağa
Sevdalı hayallerim, düştü kurduğun ağa
Sandım gelirsin ize, gülü deremez oldum
Biçare kalan gönlüm, harman yerine döndü
Hasret çekesin sen de, düşlerim senle söndü
Vicdanın sürgünde mi? Gittiğin yanlış yöndü
Sundum kalbimi güze, sevda veremez oldum
Anılarımı çaldın, tarihler hiç yazmaz ki
Yâr dediğin sevdanın, mezarını kazmaz ki
Islak yağan gecede, yüreğimi üzmez ki
İndim sevgili düze, sefa süremez oldum
Efkâr düştü nasibe, bahardan kalma bir gün
Yakar canımı gülüm, hatıralar dolu dün
Giydiğim aşk kefeni, bu beni son gördüğün
Bandın zehrini bize, düşler seremez oldum
Kalbimi idam ettin, hasretin pazarında
Yollar tanık aşkıma, uğruna tozarım da
Haraç, mezat satıldım, vefasız nazarında
Andım seni ey! Dize, neden soramaz oldum
Durmaksızın kanıyor, ömür denen şu nehir
Kırağılar düşünce, puslanıyor bu şehir
Rüzgârın faydası yok, kalbime akar zehir
Sendin atan denize, seni saramaz oldum
Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi
5.0
93% (13)
4.0
7% (1)