HÜLYA
Yine döndüm, göremeden dünyaya,
Nede güzeldi yaşadığım rüya. Önümdeydi, salına, salına yürüyordu hülya. Durdu, bir köşe başında, Hemen, yeşermiş yaprakların, Dalında yeni yetişmiş meyvelerin. Durdu, döndü ve baktı, hemen altında. Bir bakışı, bir süzüşü vardı. Gözleri gözlerimde kaldı. Ah bir de dudakları vardı. Sonra saçlarını savurdu. Yürüdü salınarak aynı sokakta. Peşindeydim ardı sıra. Bir yanında yeşili gördüm, Diğer yanında maviydi sevda. Ortasında ince bir çizgi, Yürüdü bedenimden akan damarda. Ne de güzeldi bu bitmeseydi rüya, Hani dersin, nedir ki yalan dünya. Ah be, ah! Neredesin hülya. Yine uyandım sensiz bu boş yatakta. Faik; 11/08/2009 İskenderun |