Uyandığımızda on iki eylül ün sabahında,
Bir garipti hava, kararmıştı ülkem silahlar altında.
Askerlerin gölgesinde yürüdüm, ara sokaklarında,
Toplanıyordu çocuklar, eylülün karanlık sabahında.

Kimini vurdular caddelerde, kitapları ellerinde,
Zindanları doldurdular, sözde ihtilal mahkemelerinde.
Sokaklarda vuramadıklarını astılar ipler kendilerinde.
Kanlı elleri cumhuriyetimde, halkımın aydınlık geleceğinde.

Bu hain bölünmenin temeli atıldı eylülün on ikisinde,
Karanlık bir güne uyandık mevsimin sonbahar esintisinde,
Tutulmuştu bütün sokaklar, ellerinde tutsak cumhuriyetim,
Bütün aydınlarıyla, aydınlıklarım karardı, seksen in eylülünde.

Uydurdular bir anayasa oyladılar silahların gölgesinde,
Sonra tepindiler cumhuriyetin ilkeleri üzerinde.
Her döneminde emperyalizmin uşşakları iktidar merkezinde,
Mollalar şimdi ülkemde, oturuyorlar her makamın en tepesinde.

Yirmi dokuzuncu senesi eylül ün karanlık yıldönümünde,
Teker, teker topladılar cumhuriyet sevdalılarını şimdi içerde,
Yine mahkemeleri on iki eylül seksen görüntüsünde,
Yıkılıyor cumhuriyetim, tepiniyorlar ilkeleri üzerinde.

Kalksın istiyoruz ayağa yeniden, sahibi cumhuriyetin, milletim.
Satılırken bütün tesisleriyle toprakları, her kalesine düşman girdi ülkemin.
Sınırları olacak yeniden, parsellenen ülkemde İsrail in, insafız köpeklerin
Şimdi aydınlığıyla uyanmak istiyoruz artık, yıkılmayacak cumhuriyetimin.

Faik; 17.09.2009 İskenderun..