Kırkı Çıkmış
Kırkı çıkmış bir bebek,
Dudağında bir şarkı; Ağlayıp, inleyerek, Yıkıyor evi barkı: Kırk gün oldu Allahım!... Her günü rüyadayım. Bilmem, nerde sabahım, Nasıl bir dünyadayım? Duyuyorum sesini, Diyor, uyanmış biri, Harcama nefesini, Hayâlin misafiri. Yankısı kulağında, Serin serin sesinin. Tanıyor uzağında, Bu sesi, annesinin. Oturmuş yatağında, Çınlatıyor âfâkı, Erimiş dudağında, Toza batmış bir şarkı: Ağla, ağla bebeğim, Gülme, ağla ve dövün. Anla, anla bebeğim, Uzaklarda kaldı dün. Beyaz kundağındaki, Bebek, ağlar bir yandan. Kırk gün uzağındaki, Annesi öte yandan. Ve ağlarlar beraber, Akar kan ve gözyaşı. Ötelerden bir haber; Bu henüz yolun başı. Bakınca bir kaderi, Anne ile kızının. Farklı farklı kederi, Hikmetince yazının. Dirinin kırkı çıkmış, Bir beşiğe uzanmış, Birinin kırkı çıkmış, Bir eşikte uyanmış. Ankara, Ağustos 2009 |
YASEMİN ÇİÇEKLERİ BIRAKTIM GÜZEL DİZELERİNİZİN ARASINA EN CİCİSİNDEN
AK DUVAKLI UMUTLAR, GERÇEK SEVDALAR GİBİ BEBEK GÜLÜŞLERİMİDE KATTIM
MİSLER GİBİ KOKSUNLAR YASEMİNLER BENDEN SONRA SAYFANA UĞRAYANLAR ANLASINLAR Kİ
BİR GARİP SEVDA MİLİTANI YASEMİN GEÇMİŞ BURADAN,
BİR DAHAKİ GELİŞİME KADAR İYİ BAK EMİ ONLARA ÇOK ÇABUK SOLARLAR,SOLDURMA.........