TAN(I)
uykumu çalan seher
aydınlanır belki karanlıklar tan vakti, tam vakti… döküp kağıda Kızıl nehri köpürse de yazacağım üstünden geçeni alt edip altüst edeceğim yıkacağım köprüleri! yükleyip emanetimi… yürüteceğim sırattan yürüteceğim yürüdüğü yolları bir kez daha “Kara’ya” bürünme aşkıyla, aşarken engelleri vururken başını taşlara adımlarken adımlarımı yıkarken izlerimi tek tek soracağım… beyhûde akışı… a’lâdan kopuşu… ednâya düşüşü… kıvrım kıvrım kıvransa da Etna gibi dağlansa da soracağım… nehâr dururken leyâle koşuşu neden?! ve dinleyeceğim ne diyecek şu su bakacağım aynı mı diye susuşu... uykumu çalan seher aydınlanır belki karanlıklar soracağım! tan vakti, tam vakti… |