Düşecek misin yine paslı kınından çıkan kılıç gibi
Gün yüzüne
Âşıkların aşkı beslerken koynunda
Sararıp solacak mısın yine
Güz diye.

Savrulmuştur oysa bu yollarda söylenen
Ezberlenen nice genç yüzlerin öyküsü
Sende bilirsin bilmez değilsin ya
Dillerden dillere söylenir durur türküsü

Aşam şu karlı dağların bağrını, yol alam
Yoksa yuvarlanıp boşluğa yok olam.

Titremesin serçe kanadına takalı duran muştu
Önümüzü kapatan hep sonu görülmeyen yokuştu

Taşam şu gözlerin yaşından bağlara akam
Yoksa ateş olup cihanı yakam

Söndür içindeki onulmaz acıların sancısını
Yalanların at boğazına takılmış kancasını
Soldurma yakana taktığın has goncayı
Özgürlüğe bırak koşsun yağız atını.

Bakam şu dünyanın haline bende yanam
Bir testi su sunun bende oyalanam.

Efelerin çarığından, evlerin çerağından
Nazlı yarin yanağından
Tatlı dilli bağlarından
Oturup da han gibi nara atam.

Geçti gitti serimizdeki kahramanlar
Anmak bile o halları dudağımızda ne yaman
Gördü bütün cihan el mi yaman bey mi yaman
Aman vermiyor canlara zaman

Yatam şu ağacın gölgesinde destanları okuyam
Yoksa rüzgârda savrulan kuru bir otmuyam

M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ