Şizofren
Gülün güzellik serkeşliğinde
İki yaprak kıvrımı belirir Maviye çalan göz temasında İnsan bazen aklını Bazen de ruhunu yitirir Güneşin ayla buluştuğu an Asırlar ağaç oyuklarında gizlenir Duyarsın bir varoluş türküsü Ve yaratılmışlık bedenine ağır gelir Uzun bir kıvrımsal döngüdesin Çıkışların akıl içinde gizlendiği Yorgunluğun çamurdan hali ile Bandıkça hayat suyuna Zihnin açar bütün yelkenlerini Ve belki anlarsın o an çelişkileri Belibenzer hayal tutkusunda gizlisin Şarabın en koyu rengindeki kalbinle Sarhoşluğun bir kadına takılmış Sicim fesadında benzetişlerin Ve ramak kala bir hayata Asude bir matem istediğin Bir gemici düğümü oynaşında sözlerin Batık gemilerin ahlarıyla dolu Anlamsız rüyaların sabahında Ve bir yıkılışın mağrur bakışında Şizofreni yeni yeni anlıyorsun Artık çok geç Ölümün o koyu mavi gölgesinde Önce sana bir hayat biçildi Ve ancak kefenine sığacak kadar yaşadın Yavuz Süleyman OĞUZ |